Taalstoornissen

 

De taalontwikkeling bestaat uit verschillende stadia en loopt volgens een vast patroon. Deze ontwikkeling kan een vertraagd of een afwijkend patroon hebben. Er wordt een onderscheid gemaakt tussen een primaire en secundaire taalontwikkelingsstoornis. Bij de eerste vorm spreekt men over een dysfatische ontwikkeling. Hierbij is de ontwikkeling van de taalvorm, de taalinhoud en het taalgebruik vertraagd. Bij een secundaire taalontwikkelingsstoornis ontwikkelt de taal zich niet normaal ten gevolge van een gehoorstoornis, verstandelijke handicap of een psychische stoornis. 

 

Onder taalstoornissen valt ook de stoornis dysfasie. Er is sprake van dysfasie wanneer er ernstige expressieve en/of receptieve taalstoornissen zijn, die hardnekkig blijven voortduren na de vijfde verjaardag en die ernstig interfereren met de sociale communicatie en/of dagelijkse activiteiten die mondelinge taal vereisen. De taalstoornis is niet het gevolg van een pervasieve ontwikkelingsstoornis, een gehoorstoornis (> 40 dB beste oor), of een intelligentiestoornis (IQ of OQ < 85).